Φαράγγι του Μέσονα

Καθώς διανύουμε μια καινούργια χρονιά σκεφτήκαμε να βάλουμε στο πρόγραμμα μας καινούργιες εκδρομές, όπως αυτή που έγινε στις 10 Ιανουαρίου στα «Αρχαία Μονοπάτια» της Κριτσάς, που είχε πράγματι μεγάλη συμμετοχή, αλλά και εκδρομές που έχουν πολλά χρόνια να γίνουν και για πολλούς από μας ήταν ακόμη άγνωστες. Μια από αυτές είναι και το Φαράγγι του Μέσονα. Ένα πολύ εντυπωσιακό φαράγγι κοντά στο χωριό Καβούσι Σητείας.

Μαζευτήκαμε όπως κάθε φορά μπροστά από το Αρχαιολογικό Μουσείο και ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί της Κυριακής. Ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος αλλά ελπίζαμε ότι ο καιρός θα μας έκανε τη χάρη να μη χαλάσει πολύ για να απολαύσουμε την εκδρομή μας. Φτάσαμε στο Καβούσι χωρίς απρόοπτα και ξεκινήσαμε το περπάτημα ακριβώς έξω από το χωριό.

Ακολουθώντας ένα παλιό καλά σηματοδοτημένο μονοπάτι βαδίσαμε πλευρικά του φαραγγιού από την ανατολική του πλευρά. Στρέφοντας τα μάτια προς τα πίσω, η θέα ήταν υπέροχη. Σε πρώτο πλάνο το Καβούσι και στο βάθος ο Κόλπος του Αγίου Νικολάου. Όμως μια ξαφνική μπόρα μας αιφνιδίασε και μας χάλασε για λίγο την απόλαυση της διαδρομής. Ευτυχώς όμως η διάρκεια της ήταν μικρή και έτσι σε λίγο συνεχίσαμε το περπάτημα χωρίς τα αδιάβροχα μας. Στην πορεία συναντήσαμε έναν χωματόδρομο.

Προς τα ανατολικά οδηγούσε στο χωριό Άβγος. Εμείς όμως τον ακολουθήσαμε προς τα δυτικά φτάνοντας μέχρι το λόφο, στην κορυφή του οποίου βρίσκεται ο Αρχαιολογικός Χώρος του Αζοριά. Η θέση κατοικήθηκε από την Ύστερη Νεολιθική Εποχή έως τον 5ο αιώνα π.Χ. Έχουν εντοπισθεί τμήματα δημοσίων κτηρίων που χρησιμοποιήθηκαν για αποθήκες, για επεξεργασία τροφίμων, για δημόσια εστίαση και λατρευτική δραστηριότητα.

Απέναντι από τον λόφο αυτό ανηφορίσαμε με νότια κατεύθυνση, ώσπου μετά από λίγο συναντήσαμε το παλιό χτιστό μονοπάτι που ένωνε το Καβούσι με τη Θρυφτή. Το μονοπάτι αυτό βαδίζει πλευρικά του Φαραγγιού του Μέσονα, από τη δυτική του πλευρά, παράλληλα με ένα τσιμεντένιο ανοιχτό καταπότη και είναι χαραγμένο στο κάθετο τοίχωμα του φαραγγιού. Η
διαδρομή είναι πολύ όμορφη. Η θέα προς τη θάλασσα, τους γύρω λόφους αλλά και το ίδιο το φαράγγι ήταν εξαιρετική. Εντυπωσιακοί σχηματισμοί βράχων μας περιέβαλαν, στο δε βάθος του φαραγγιού σχηματίζονταν κοιλώματα σα μικρές λιμνούλες, μερικές από αυτές με νερό αλλά και όρθιες πέτρινες στήλες σα σταλαγμίτες.

Στη διαδρομή μας συνόδευε το κελάρυσμα του νερού που έτρεχε στον καταπότη. Σε κάποια σημεία η ροή είχε διακοπεί από πέτρες ή ξύλα που τον έφραζαν και εμείς κάναμε ότι μπορούσαμε για να την αποκαταστήσουμε. Το μονοπάτι γυρόφερνε το κάθετο τοίχωμα και σε κάποια σημεία σχημάτιζε «μπαλκόνια» με θέα. Σε κάποιο από αυτά κάναμε ένα διάλειμμα για να ανάψουμε τα κεράκια γενεθλίων στην σοκολατένια τούρτα της αρχηγού της εκδρομής…

Άλλη μια φορά μας «δρόσισαν» οι σταγόνες της βροχής που όμως ήταν οι τελευταίες, μιας και στη συνέχεια ο ουρανός καθάρισε και ο ήλιος έλαμψε για το υπόλοιπο της μέρας. Στο τέρμα του φαραγγιού συναντήσαμε μια μεταλλική σκάλα την οποία περάσαμε προς την απέναντι πλευρά. Δίπλα της ένας κάθετος λείος βράχος, τοίχωμα ενός καταρράκτη, μαρτυρούσε την πολύχρονη σταθερή ροή του νερού. Από το σημείο ανηφορίσαμε προς τη Θρυφτή, περνώντας από ερείπια εγκαταλελειμμένων οικισμών και μύλων και από περιοχές με καταπράσινες πεζούλες και ανθισμένες αμυγδαλιές. Συναντήσαμε ένα εκκλησάκι και έναν κατοικημένο οικισμό κοντά στο Οροπέδιο της Θρυφτής. Έπειτα ακολουθήσαμε έναν χωματόδρομο με κατεύθυνση δυτική και μετά βόρεια, ώσπου φτάσαμε στο «μπαλκόνι» με θέα το Κρητικό Πέλαγος και το νησάκι. Από εκεί ξεκινούσε το γνωστό μας πετρόκτιστο μονοπάτι που οδηγεί στο Καβούσι.Η διαδρομή αυτή ήταν επίσης απολαυστική, με υπέροχη θέα σ’ όλη τη διάρκεια της.

Λίγο πριν το χωριό κάναμε μια στάση για να θαυμάσουμε την «Αρχαία Ελιά». Με ηλικία 3250 ετών και περίμετρο κορμού 14.2 μέτρα θεωρείται ότι είναι η πιο παλιά ελιά της Μεσογείου και έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο της φύσης.

Η πορεία μας κατέληξε ξανά στο Καβούσι. Επιστρέφοντας, κάναμε μια στάση για φαγητό στον παραλιακό οικισμό της Παχιάς Άμμου, οι ταβερνούλες της οποίας φημίζονται για τα φρέσκα θαλασσινά.

Φτάσαμε στο Ηράκλειο το βραδάκι, έχοντας περάσει μια πολύ ευχάριστη μέρα σε έναν τόπο εξαιρετικής ομορφιάς, πρωτόγνωρο για πολλούς από μας. Για μένα η ιδιαιτερότητα της μέρας έκανε την εκδρομή ακόμα πιο όμορφη και τη χαρά του να μοιράζεσαι ορειβατικές εμπειρίες ακόμα πιο μεγάλη.

Εύχομαι σε όλους καλή ορειβατική χρονιά και πάντα ψηλά!